Bir salama deymedi...
Bu gün men seni gördüm,
Salam vermek istedim,
Üzünü yana tutdun.
Söyle, illerden beri
Qelbimizin bir duyub
bir vurduğu illeri,
Axı, ne tez unutdun?
Beş ilde gözümüzden axan o qanlı seller,
Bir salama deymedi?
Heç üzüme baxmadan yanımdan nece keçdin?
Sen eşqin salamını qorxuyamı deyişdin?
Yoxsa sen öz ehdine, ilqarına ağ oldun?
O qeder yaxın iken, bu qeder uzaq oldun.
Şirin gülüşlerimiz, acı feğanlarımız
Bir salama deymedi?
Qayğılı anlarımız, qayğısız anlarımız
Bir salama deymedi?
Sen neyledin, bir düşün!
Yalnız indi anladım; ah, sen daha menimçün
Elçatmaz bir çiçeksen,
Yaşanmış günlerim tek geri dönmeyeceksen!...
Qop ey tufan, es ey yel! Xezel olum, tökülüm
Düz beş il üreyimde
Beslediyim mehebbet, bir salama deymedi.
Bir günlük hesretime döze bilmeyen gülüm,
Bes ne oldu? Bu hesret bir salama deymedi?
Getdin, dalınca baxdım, can ayrıldı canımdan,
Sen nece etinasız öte bildin yanımdan?
Ah çekdim, başım üste yarpaqlar esdi, gülüm,
Senin qelbin esmedi.
Arxana da baxmadın!
Niye senin yolunu mehebbetin kesmedi?...
Qazancımız de, bumu?
Deyilmemiş o salam elvidamız oldumu?
Sen mene zülm eyledin, mene zülm yaraşır.
Bir salama deymeyen eşqe ölüm yaraşır!
Sentyabr 1961
Полная версия: Бахтияр Вахабзаде
VAYDIR EKDİYİNİZ
Ey cibi dolular, üreyi boşlar,
Ey servet delisi, köhne naxoşlar,
Ey qeyret damarı kesik gedalar,
Peyseri qatbaqat iddialılar,
Gören, olacaqmı sümürdüyünüz
Bu millet qanından doyan gününüz?
İp hemen o ipdir, halqa o halqa
Köhne yolunuzla getdiniz yene.
Qismete şükr eden bu yazıq xalqa
Ümid yedirtdiniz çörek yerine.
Sizin bir haqqınız, xalqın min haqqı,
Yoncanı gözledik, bitmedi yazda.
Sizin yediyiniz milletin haqqı,
İlişib qalmadı boğazınızda.
Yeyin tısqırınca, yeyin ölünce,
Bu millet eriyib çöpe dönünce.
Ümid yeye-yeye hele gözleyir,
Bu millet götürür her cür zilleti.
Hele ki, dinmezce o, ümid yeyir,
Siz de bala-bala yeyin milleti.
Milletin qanıdır servetin, varın,
Siz öz kefinizde, memleket darda.
Geceler çadırda ac yatanların
Payını uduzun kazinolarda.
Milletin başına çatı salanlar
Ne insaf tanıyır, ne mürvet anlar.
Gözünüz doymadı dünya malından,
Siz ey susadıqca duz yalayanlar.
Bu qeder nefs olar? Borc istediniz
Çomağı çobandan, çeliyi kordan.
Yeyib doymadınız, doyub yediniz
Vallah, hem torpadan, hem de axurdan.
Vaydır ekdiyiniz, siz gül derin.
Gizli saydığınız dolların sesi
Yetim evlerinde kimsesizlerin
Ahu-nalesidir, ahu-nalesi.
Vallah, gec-tezi var, billah, gec-tezi,
Bu ahlar, naleler tutacaq sizi.
Tamahın dibi yox... Dağıdın, sökün,
Hele yerinizde cağbacağsınız.
Göyden Allah baxır, gelecek bir gün,
Yediyiniz qeder qusacaqsınız.
Avqust
Ey cibi dolular, üreyi boşlar,
Ey servet delisi, köhne naxoşlar,
Ey qeyret damarı kesik gedalar,
Peyseri qatbaqat iddialılar,
Gören, olacaqmı sümürdüyünüz
Bu millet qanından doyan gününüz?
İp hemen o ipdir, halqa o halqa
Köhne yolunuzla getdiniz yene.
Qismete şükr eden bu yazıq xalqa
Ümid yedirtdiniz çörek yerine.
Sizin bir haqqınız, xalqın min haqqı,
Yoncanı gözledik, bitmedi yazda.
Sizin yediyiniz milletin haqqı,
İlişib qalmadı boğazınızda.
Yeyin tısqırınca, yeyin ölünce,
Bu millet eriyib çöpe dönünce.
Ümid yeye-yeye hele gözleyir,
Bu millet götürür her cür zilleti.
Hele ki, dinmezce o, ümid yeyir,
Siz de bala-bala yeyin milleti.
Milletin qanıdır servetin, varın,
Siz öz kefinizde, memleket darda.
Geceler çadırda ac yatanların
Payını uduzun kazinolarda.
Milletin başına çatı salanlar
Ne insaf tanıyır, ne mürvet anlar.
Gözünüz doymadı dünya malından,
Siz ey susadıqca duz yalayanlar.
Bu qeder nefs olar? Borc istediniz
Çomağı çobandan, çeliyi kordan.
Yeyib doymadınız, doyub yediniz
Vallah, hem torpadan, hem de axurdan.
Vaydır ekdiyiniz, siz gül derin.
Gizli saydığınız dolların sesi
Yetim evlerinde kimsesizlerin
Ahu-nalesidir, ahu-nalesi.
Vallah, gec-tezi var, billah, gec-tezi,
Bu ahlar, naleler tutacaq sizi.
Tamahın dibi yox... Dağıdın, sökün,
Hele yerinizde cağbacağsınız.
Göyden Allah baxır, gelecek bir gün,
Yediyiniz qeder qusacaqsınız.
Avqust
Axi dunya firlanir...
Vaxtın deyirmanında daş eridi, qum oldu,
Tarixe atdığıımız qayıtdı, lüzum oldu.
Dünenin heqiqeti bu gün ters yozum oldu,
Niye de yozulmasın, axı, dünya fırlanır.
Çox ovlaqlar içinde çox ovları ovladım,
Aşıb-daşan arzumu men artıq cilovladım.
Men atamı ötmüşem, meni ötür övladım,
Bu, bele de olmalı, axı, dünya fırlanır.
Dünen düz sandığımı bu gün eyri sanıram.
Bezen olur, özümden özüm oğurlanıram.
Her il başqa arzunun başına fırlanıram,
Niye de fırlanmayım, axı, dünya fırlanır...
Çox eyilen görmüşem, eyilmeyen başları.
Sular duruldu, gördük dibindeki daşları
Ünvanmı deyişdi dünenin alqışları;
Niye de deyişmesin, axı, dünya fırlanır...
Nece dönür bu dövran, nece dönür bu gerdiş,
Tazılarm üstüne dovşanlar da gülermiş.
Dünya bina olandan her şey deyişilermiş,
Deyişmesin neylesin, axı, dünya fırlanır.
ebedini dünyada men ebedi sanmadım,
Bir ateşe tutuşdum, min ateşe yanmadım,
Bütler geldi ve getdi, birine inanmadım
Niye inanmalıyam, axı, dünya fırlanır.
Fırlandıqca bu dünya, yox da dönüb var olur,
Quruyan çeşmelerden sular yene car olur.
Bu dünyanm xeyri de, şeri de tekrar olur,
Niye tekrar olmasın? Axı, dünya fırlanır.
Min-min iller bu dünya belece fırlansa da,
Bir yuvanın bülbülü min budağa qonsa da,
Aylar, iller, fesiller bir-birini dansa da,
Deyişmezdir eqidem, çox da dünya fırlanır,
Ne qeder isteyirse, min o qeder fırlana,
Qarşıma gah şer çıxa, gah xeyir dığırlana.
Çerxi-felek isteyir lap dolana tersine,
eqidemi heç neye deyişmerem men yene.
5 oktyabr, 1985.
Vaxtın deyirmanında daş eridi, qum oldu,
Tarixe atdığıımız qayıtdı, lüzum oldu.
Dünenin heqiqeti bu gün ters yozum oldu,
Niye de yozulmasın, axı, dünya fırlanır.
Çox ovlaqlar içinde çox ovları ovladım,
Aşıb-daşan arzumu men artıq cilovladım.
Men atamı ötmüşem, meni ötür övladım,
Bu, bele de olmalı, axı, dünya fırlanır.
Dünen düz sandığımı bu gün eyri sanıram.
Bezen olur, özümden özüm oğurlanıram.
Her il başqa arzunun başına fırlanıram,
Niye de fırlanmayım, axı, dünya fırlanır...
Çox eyilen görmüşem, eyilmeyen başları.
Sular duruldu, gördük dibindeki daşları
Ünvanmı deyişdi dünenin alqışları;
Niye de deyişmesin, axı, dünya fırlanır...
Nece dönür bu dövran, nece dönür bu gerdiş,
Tazılarm üstüne dovşanlar da gülermiş.
Dünya bina olandan her şey deyişilermiş,
Deyişmesin neylesin, axı, dünya fırlanır.
ebedini dünyada men ebedi sanmadım,
Bir ateşe tutuşdum, min ateşe yanmadım,
Bütler geldi ve getdi, birine inanmadım
Niye inanmalıyam, axı, dünya fırlanır.
Fırlandıqca bu dünya, yox da dönüb var olur,
Quruyan çeşmelerden sular yene car olur.
Bu dünyanm xeyri de, şeri de tekrar olur,
Niye tekrar olmasın? Axı, dünya fırlanır.
Min-min iller bu dünya belece fırlansa da,
Bir yuvanın bülbülü min budağa qonsa da,
Aylar, iller, fesiller bir-birini dansa da,
Deyişmezdir eqidem, çox da dünya fırlanır,
Ne qeder isteyirse, min o qeder fırlana,
Qarşıma gah şer çıxa, gah xeyir dığırlana.
Çerxi-felek isteyir lap dolana tersine,
eqidemi heç neye deyişmerem men yene.
5 oktyabr, 1985.
из любимых стихов :cry: ANAM ÖLDÜMÜ?
Ne tez ellerini üzdün dünyadan,
Balanı tek qoyub hara getdin sen?
Nece yox olurmuş bir anda insan,
Ele bil dünyada heç yox imişsen.
Güneş qürub etdi... otaq qaraldı,
Bir anda yox oldun sen xeyal kimi.
İndi düşünürem: Senden ne qaldı,
Könlümde xatiren qara xal kimi.
Meni boya-başa yetirdin, ana
Bize borclu bildik her zaman seni.
Sen meni dünyaya getirdin, ana,
Mense yola saldım dünyadan seni.
Sen mene beşikde laylay çalmısan
Bu gün laylay çalım sene mendemi?
Senin şirin-şirin laylalarmı
Men sene qaytarım cenazendemi?
"Yuxun şirin olsun" - deyerdin mene,
"Yuxun şirin olsun" - deyimmi sene?
Gerek men başına dönem-dolanım,
Meni heyat üçün yatıran anam,
Söyle ölümçün
Nece yatırım
Seni men bu gün?
Bu nece dünyadır, anlamıram men,
Cilvesi cürbecür, rengi cürbecür
Dünen nefesiyle seni isiden
Bu gün buza dönüb, daşa dönübdür.
Bu nece dünyadır,
İnsan oğlunun
Xeyalı göydedir, özü yerdedir,
Sağ iken çiyninde heyatın yükü,
Ölende cesedi çiyinlerdedir...
Bu nece dünyadır, bu nece dünya,
Ölümü heqiqet, heyatı röya.
Derdimin, qemimin sendin ortağı, .
Niye üz dönderdin, bes niye menden?
"Derdin mene gelsin!" - deyerdin axı,
Niye derd caladın derdime bes sen?..
Anam, heç kes seni incitmemişdir,
Men seni,
men seni inciden qeder.
İndi kime açım derdimi bir-bir,
Kim menim derdime yanar sen qeder?
Evin her küncünde görünür yerin.
Gözüm axtarcıdır, ana, ay ana,
"Nenem hanı?" - deyir körpe Azerin,
Men ne cavab verim, ona, ay ana?
Bilmirem, bilmirem bu ölüm nedir, Heyat var iken?
Nefesin, ay anam, hele evdedir,
Özün yer altında daşa dönmüsen.
Bu gün yeddin oldu...
anam, yeddi gün,
Bizimle beraber ağlar otaqlar.
Sene,
yalnız sene,
sene demekçün
Könlümde ne qeder menim sözüm var.
"Kimleri çağıraq bu gün yeddiye?"
Xalalar, bacılar soruşur menden.
Anamdan soruşaq, o biler deye,
Senin otağına üz tuturam men.
Anam, tapşırıldın ana torpağa,
Bu ölüm, sineme çekdi dağ menim.
Sen menim arxamda benzerdin dağa,
Ele bil arxamdan uçdu dağ menim.
Qızımın adıdır senin öz adın.
Bu da göz dağıdır mene bu gün de.
Son defe sen mene baxıb ağladın,
Suretim mezara getdi gözünde...
Ömrü başa vurdun altmış yaşında.
Altmışın üstünde durub yaşın da.
Artıq senin üçün dayanan zaman
Menimçün dolanır...
Gün olur axşam.
Vaxt keçir, sen menden uzaqlaşırsan,
Men sene günbegün yaxmlaşıram.
Fevral, 1963. :cry: :cry: :cry: :cry: [/color]
Ne tez ellerini üzdün dünyadan,
Balanı tek qoyub hara getdin sen?
Nece yox olurmuş bir anda insan,
Ele bil dünyada heç yox imişsen.
Güneş qürub etdi... otaq qaraldı,
Bir anda yox oldun sen xeyal kimi.
İndi düşünürem: Senden ne qaldı,
Könlümde xatiren qara xal kimi.
Meni boya-başa yetirdin, ana
Bize borclu bildik her zaman seni.
Sen meni dünyaya getirdin, ana,
Mense yola saldım dünyadan seni.
Sen mene beşikde laylay çalmısan
Bu gün laylay çalım sene mendemi?
Senin şirin-şirin laylalarmı
Men sene qaytarım cenazendemi?
"Yuxun şirin olsun" - deyerdin mene,
"Yuxun şirin olsun" - deyimmi sene?
Gerek men başına dönem-dolanım,
Meni heyat üçün yatıran anam,
Söyle ölümçün
Nece yatırım
Seni men bu gün?
Bu nece dünyadır, anlamıram men,
Cilvesi cürbecür, rengi cürbecür
Dünen nefesiyle seni isiden
Bu gün buza dönüb, daşa dönübdür.
Bu nece dünyadır,
İnsan oğlunun
Xeyalı göydedir, özü yerdedir,
Sağ iken çiyninde heyatın yükü,
Ölende cesedi çiyinlerdedir...
Bu nece dünyadır, bu nece dünya,
Ölümü heqiqet, heyatı röya.
Derdimin, qemimin sendin ortağı, .
Niye üz dönderdin, bes niye menden?
"Derdin mene gelsin!" - deyerdin axı,
Niye derd caladın derdime bes sen?..
Anam, heç kes seni incitmemişdir,
Men seni,
men seni inciden qeder.
İndi kime açım derdimi bir-bir,
Kim menim derdime yanar sen qeder?
Evin her küncünde görünür yerin.
Gözüm axtarcıdır, ana, ay ana,
"Nenem hanı?" - deyir körpe Azerin,
Men ne cavab verim, ona, ay ana?
Bilmirem, bilmirem bu ölüm nedir, Heyat var iken?
Nefesin, ay anam, hele evdedir,
Özün yer altında daşa dönmüsen.
Bu gün yeddin oldu...
anam, yeddi gün,
Bizimle beraber ağlar otaqlar.
Sene,
yalnız sene,
sene demekçün
Könlümde ne qeder menim sözüm var.
"Kimleri çağıraq bu gün yeddiye?"
Xalalar, bacılar soruşur menden.
Anamdan soruşaq, o biler deye,
Senin otağına üz tuturam men.
Anam, tapşırıldın ana torpağa,
Bu ölüm, sineme çekdi dağ menim.
Sen menim arxamda benzerdin dağa,
Ele bil arxamdan uçdu dağ menim.
Qızımın adıdır senin öz adın.
Bu da göz dağıdır mene bu gün de.
Son defe sen mene baxıb ağladın,
Suretim mezara getdi gözünde...
Ömrü başa vurdun altmış yaşında.
Altmışın üstünde durub yaşın da.
Artıq senin üçün dayanan zaman
Menimçün dolanır...
Gün olur axşam.
Vaxt keçir, sen menden uzaqlaşırsan,
Men sene günbegün yaxmlaşıram.
Fevral, 1963. :cry: :cry: :cry: :cry: [/color]
вот что значить вопрос не имеющий срока давности...не смотря на то,что стихотворение написанно в далеком для нас 1963 году...оно не теряет актуальности и сейчас...и не потеряет никогда...я почему то вспомнил бабушку свою... :roll:
У Бехтияра Вахабзаде очень хорошие стихи!
Больше всего мне нравится то, что в каждом стихотворении глубокий смысл, философский подход к жизни. Например, в стихотворении Axi dunya firlanir... вообще можно каждую строчку цитировать.
Вот, тоже хорошее стихотворение:
Dağda Şelale Kimi
Bir rengi yox, göylerin min rengini sevirem,
Bir gülü yox, güllerin çelengini sevirem.
Men çıxmağa tepe yox, uсa dağ isteyirem,
Heyatı heyat kimi yaşamaq isteyirem !
Göyde qurub çağı da, dan yeri de gözeldir,
Heyatın sevinсi de, kederi de gözeldir.
Heyat- bir сıdır düzü, bir döyüş meydanıdır,
Her kesi öz сüreti, öz hüneri tanıdır !
Bu meydanda heyf ki, daim eniş axtaran,
“Azсa aşım, ağramaz başım” – deyenler de var.
Kederdeki neşeni, zövqü anlamayanlar
Heyatın neşesinden, ferehinden ne anlar?
Her kederi seadet, her sevinсi qem izler,
Esl könül hem qemi, hem sevinсi ezizler.
Telatümsüz ürekler qovuq kimi boş olur,
Daim sevinс axtaran daim qeme tuş olur.
Düşmenem yaltaqlanıb tepeye dağ deyene,
“Bu dünyada birteher qoy yaşayaq”-deyene.
Ah,birteher!.. Lüğete bu söz hardan gelmedir?
Yaşamaq yaşamaqdır ! Bes bu “birteher” nedir?
Men düşmenem, düşmenem bele “ölü сanlar“a,
Günden qaçıb hemişe kölge axtaranlara...
Onlar ortada yeyib, qıraqdası gezdiler,
Namusu xerсlemekden, onlar çekinmezdiler.
Onlar orta yolu tutub, ne “he”, ne de “yox”- dediler,
Havaya ne “istidir”, ne de ki, “soyuq”- dediler.
Onlar ölçüb-biçdiler her bir şeyi derinden,
Özgesini hürküdüb, qorxdular özlerinden.
Onlar qazdan ayıqdı...
Onlar havaya baxdı:
Gah yağışa, gah qara,
Gah qışa, gah bahara,
Gah axşama, gah da ki, sehere dem tutdular,
Özlerini düşünüb, özgeni unutdular.
Seslerden ses aldılar, öz sesleri olmadı,
Yaşadalar ölütek, nefesleri olmadı...
Getdiler iş dalınсa, ürekleri getmedi...
Gezdiler... Hey gezdiler
Ayaq seslerinise tek özleri eşitdi,
bir kimse eşitmedi...
Atlarını daşlığa salıb seyirtmediler,
Adları kişi oldu, ömründe birсe kere
kişilik etmediler.
Onlar ölende bele kimse xeber tutmadı.
Bu sessiz, küysüz ölüm kimseni ağlatmadı.
Çoxdan ölmüş zenn edir axı hamı onları.
Diri iken, sağ iken,
Öz sesi olmayanın ölümü sessiz keçer,
Min-min defe ölenin matemi yassız keçer.
Qardaş, min duyğu ötsün üreyinden bir anda,
Sen qımışma gülende, inleme ağlayanda.
Ağlasan, hönkür ağla, gülsen, qehqehe çek gül,
Gülsen de, ağlasan da, tamam doysun qoy könül.
Yaşamaq istemirem sürünüb dizin-dizin,
İsteyirem en uсa zirvelere men qonam.
Xefif sakitliyini neyleyirem denizin,
Onun qasırğasına, dalğasına vurğunam !
Qoy döysün yağış meni,
boran meni,
qar meni,
Heyatın boranları daim yaşadar meni.
İstemirem heyatım sakitсe bir otaqda
gelib keçsin lal kimi...
İsteyirem döyüşem qayaların başında
düşmenle qartal kimi.
Baxçadakı arx kimi ötüb hezin neğmeler,
axmağı istemirem.
Seyyah olub heyata seyirçi bir nezerle
baxmağı istemirem.
Çağlamaq isteyirem dağda şelale kimi,
Sepilmek isteyirem çöllere lale kimi.
Derya olub, nehr olub, çalxalanmaq isteyirem,
Göylerde ulduz kimi men yanmaq isteyirem.
Şığımaq isteyirem başsız külekler kimi,
Beslenmek isteyirem bütün üreklerde men
arzu, dilekler kimi.
Bir rengi yox, göylerin min rengini sevirem,
Bir gülü yox, güllerin çelengini sevirem.
Men çıxmağa tepe yox, uсa dağ isteyirem,
Heyatı heyat kimi yaşamaq isteyirem,
Yaşamaq isteyirem !
Больше всего мне нравится то, что в каждом стихотворении глубокий смысл, философский подход к жизни. Например, в стихотворении Axi dunya firlanir... вообще можно каждую строчку цитировать.
Вот, тоже хорошее стихотворение:
Dağda Şelale Kimi
Bir rengi yox, göylerin min rengini sevirem,
Bir gülü yox, güllerin çelengini sevirem.
Men çıxmağa tepe yox, uсa dağ isteyirem,
Heyatı heyat kimi yaşamaq isteyirem !
Göyde qurub çağı da, dan yeri de gözeldir,
Heyatın sevinсi de, kederi de gözeldir.
Heyat- bir сıdır düzü, bir döyüş meydanıdır,
Her kesi öz сüreti, öz hüneri tanıdır !
Bu meydanda heyf ki, daim eniş axtaran,
“Azсa aşım, ağramaz başım” – deyenler de var.
Kederdeki neşeni, zövqü anlamayanlar
Heyatın neşesinden, ferehinden ne anlar?
Her kederi seadet, her sevinсi qem izler,
Esl könül hem qemi, hem sevinсi ezizler.
Telatümsüz ürekler qovuq kimi boş olur,
Daim sevinс axtaran daim qeme tuş olur.
Düşmenem yaltaqlanıb tepeye dağ deyene,
“Bu dünyada birteher qoy yaşayaq”-deyene.
Ah,birteher!.. Lüğete bu söz hardan gelmedir?
Yaşamaq yaşamaqdır ! Bes bu “birteher” nedir?
Men düşmenem, düşmenem bele “ölü сanlar“a,
Günden qaçıb hemişe kölge axtaranlara...
Onlar ortada yeyib, qıraqdası gezdiler,
Namusu xerсlemekden, onlar çekinmezdiler.
Onlar orta yolu tutub, ne “he”, ne de “yox”- dediler,
Havaya ne “istidir”, ne de ki, “soyuq”- dediler.
Onlar ölçüb-biçdiler her bir şeyi derinden,
Özgesini hürküdüb, qorxdular özlerinden.
Onlar qazdan ayıqdı...
Onlar havaya baxdı:
Gah yağışa, gah qara,
Gah qışa, gah bahara,
Gah axşama, gah da ki, sehere dem tutdular,
Özlerini düşünüb, özgeni unutdular.
Seslerden ses aldılar, öz sesleri olmadı,
Yaşadalar ölütek, nefesleri olmadı...
Getdiler iş dalınсa, ürekleri getmedi...
Gezdiler... Hey gezdiler
Ayaq seslerinise tek özleri eşitdi,
bir kimse eşitmedi...
Atlarını daşlığa salıb seyirtmediler,
Adları kişi oldu, ömründe birсe kere
kişilik etmediler.
Onlar ölende bele kimse xeber tutmadı.
Bu sessiz, küysüz ölüm kimseni ağlatmadı.
Çoxdan ölmüş zenn edir axı hamı onları.
Diri iken, sağ iken,
Öz sesi olmayanın ölümü sessiz keçer,
Min-min defe ölenin matemi yassız keçer.
Qardaş, min duyğu ötsün üreyinden bir anda,
Sen qımışma gülende, inleme ağlayanda.
Ağlasan, hönkür ağla, gülsen, qehqehe çek gül,
Gülsen de, ağlasan da, tamam doysun qoy könül.
Yaşamaq istemirem sürünüb dizin-dizin,
İsteyirem en uсa zirvelere men qonam.
Xefif sakitliyini neyleyirem denizin,
Onun qasırğasına, dalğasına vurğunam !
Qoy döysün yağış meni,
boran meni,
qar meni,
Heyatın boranları daim yaşadar meni.
İstemirem heyatım sakitсe bir otaqda
gelib keçsin lal kimi...
İsteyirem döyüşem qayaların başında
düşmenle qartal kimi.
Baxçadakı arx kimi ötüb hezin neğmeler,
axmağı istemirem.
Seyyah olub heyata seyirçi bir nezerle
baxmağı istemirem.
Çağlamaq isteyirem dağda şelale kimi,
Sepilmek isteyirem çöllere lale kimi.
Derya olub, nehr olub, çalxalanmaq isteyirem,
Göylerde ulduz kimi men yanmaq isteyirem.
Şığımaq isteyirem başsız külekler kimi,
Beslenmek isteyirem bütün üreklerde men
arzu, dilekler kimi.
Bir rengi yox, göylerin min rengini sevirem,
Bir gülü yox, güllerin çelengini sevirem.
Men çıxmağa tepe yox, uсa dağ isteyirem,
Heyatı heyat kimi yaşamaq isteyirem,
Yaşamaq isteyirem !
Sevdinse........
Sevdinse…Beş il, on beş il nedir,
Bütün ömrün boyu gozleyeceksen..
Ne boyda zülm etse sevgili sene,
Sevdinse.…"her zulmu döz",- deyeceksen.
Sevdinse.…Kolgeye dönüb her zaman
Sen onu her yerde izleyeceksen.
Sevdinse.…qem içib, derd udacaqsan,
Onu unutmağı unutacaqsan.
Zererin xeyirdir, xeyirin zerer,
Sevdinse.…Günahın icinde Haqsan.
Onu unutmağa çalışsan, eger.
Sen özün özünü unudacaqsan.
Sevdinse…qanqalı gül bileceksen.
Her esen yarpağa kovreleceksen.
Sevdinse…ne dunen, ne de bu gunsen,
Sevdinse…hemishe sen geleceksen.
Sevdinse…bir ömrün ilk sabahısan,
Dünyanın en böyük xeyirxahısan.
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
Qeribe dovrandi zemanamizde
Idrak tebietle yarisha girmish
Urekde boyrekde qulaqda gozde
Bedenden bedene kochurulermish
B.Vahabzade
Bu gunler duhsecek yadina bir gun
Bu gunler olacaq isteyin senin]
Meni anacaqsan hesretle her gun
Yaman kovrelecek ureyin senin
O qeder chekecek qelbin fikrimi
senin ureyine kocheceye men
Gozu yashla dolan seadetinden
Senden bidefelik kecheceyem men
Agir derd olacaq sene gunler
Gozun boshalacaq gozun dolacaq
Qelbin can atacaq mene o gunler
O gunler bu gune hesret qalacaq
Sevdinse…Beş il, on beş il nedir,
Bütün ömrün boyu gozleyeceksen..
Ne boyda zülm etse sevgili sene,
Sevdinse.…"her zulmu döz",- deyeceksen.
Sevdinse.…Kolgeye dönüb her zaman
Sen onu her yerde izleyeceksen.
Sevdinse.…qem içib, derd udacaqsan,
Onu unutmağı unutacaqsan.
Zererin xeyirdir, xeyirin zerer,
Sevdinse.…Günahın icinde Haqsan.
Onu unutmağa çalışsan, eger.
Sen özün özünü unudacaqsan.
Sevdinse…qanqalı gül bileceksen.
Her esen yarpağa kovreleceksen.
Sevdinse…ne dunen, ne de bu gunsen,
Sevdinse…hemishe sen geleceksen.
Sevdinse…bir ömrün ilk sabahısan,
Dünyanın en böyük xeyirxahısan.
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
Qeribe dovrandi zemanamizde
Idrak tebietle yarisha girmish
Urekde boyrekde qulaqda gozde
Bedenden bedene kochurulermish
B.Vahabzade
Bu gunler duhsecek yadina bir gun
Bu gunler olacaq isteyin senin]
Meni anacaqsan hesretle her gun
Yaman kovrelecek ureyin senin
O qeder chekecek qelbin fikrimi
senin ureyine kocheceye men
Gozu yashla dolan seadetinden
Senden bidefelik kecheceyem men
Agir derd olacaq sene gunler
Gozun boshalacaq gozun dolacaq
Qelbin can atacaq mene o gunler
O gunler bu gune hesret qalacaq
Allahdan qanad istedim
(son variant)
Allahdan qanad istedim,
Allah mene xeyal verdi.
Bu qanadlı xeyal mene
Yasamaga macal verdi.
Allahdan fereh istedim,
Allah mene keder verdi.
Bu kederim, qederime
Tamam basqa qeder verdi.
Allahdan agıl istedim,
Allah mene urek verdi.
Bu urek menim omrume
Qem ustunden qem getirdi.
Allahdan dozum istedim,
Allah mene qezeb verdi.
Men Allahdan rehm istedim,
Mene bollu ezab verdi.
Men Allahdan haqq istedim,
Zulmunu gen-bol eyledi.
Ezabların kotanına
O, sinemi yol eyledi.
(son variant)
Allahdan qanad istedim,
Allah mene xeyal verdi.
Bu qanadlı xeyal mene
Yasamaga macal verdi.
Allahdan fereh istedim,
Allah mene keder verdi.
Bu kederim, qederime
Tamam basqa qeder verdi.
Allahdan agıl istedim,
Allah mene urek verdi.
Bu urek menim omrume
Qem ustunden qem getirdi.
Allahdan dozum istedim,
Allah mene qezeb verdi.
Men Allahdan rehm istedim,
Mene bollu ezab verdi.
Men Allahdan haqq istedim,
Zulmunu gen-bol eyledi.
Ezabların kotanına
O, sinemi yol eyledi.
Они были нашими соседями в Баку.
QUOTE(Самир @ Dec 19 2005, 01:17 PM) 
Они были нашими соседями в Баку.
а сам он из Шеки...их дом почти что рядом с дедовским домом...
Qeribe deyilmi?
Sen sirr, men de sirr.
Bu sirri bilmirik nece çözmeli?
Kimi övladının derdini çekmir,
Kimi de xalqının derdinden deli!
Torpaq elden getdi, ölke talandı,
Senin ne vecine, günün ağ olsun.
Seninçün dünyada her şey yalandı
Teki damağın çağ, canın sağ olsun.
Bu boyda milletin ağır gününde
Qaşını çatmaq da sene ezabdır.
Qardaşın döyülse gözün önünde
Deyersen, ne hay-küy, ne şaphaşapdır?
Ayıra bilirsen xeyirden şeri,
Menfeet meydanı seninçin gendir.
Ne Veten, ne millet?
Senden öteri
Harda xeyrin varsa, ora vetendir.
Xalqın nalesine qulaqların kar,
Milletin içinde millete yadsan.
Derdden başımıza yağdı yağışlar,
Seni islatmadı, derdden azadsan.
Bir qırıq deymedi xeyrin özgeye
Quru ağacdan da meyve dermisen.
Xeyrinin gözüyle baxdın her şeye
Dünyanı cibine yerleşdirmisen.
Qışın çovğunu da sene yaz gelir
eger menfeetin var ise bundan.
Xeyrinden özge şey sene vız gelir
Araz açığından, Kür topuğundan.
Heç deme, dünyada dünyada kenar
Zamanın çölünde yaşayan da var...
Sen sirr, men de sirr.
Bu sirri bilmirik nece çözmeli?
Kimi övladının derdini çekmir,
Kimi de xalqının derdinden deli!
Torpaq elden getdi, ölke talandı,
Senin ne vecine, günün ağ olsun.
Seninçün dünyada her şey yalandı
Teki damağın çağ, canın sağ olsun.
Bu boyda milletin ağır gününde
Qaşını çatmaq da sene ezabdır.
Qardaşın döyülse gözün önünde
Deyersen, ne hay-küy, ne şaphaşapdır?
Ayıra bilirsen xeyirden şeri,
Menfeet meydanı seninçin gendir.
Ne Veten, ne millet?
Senden öteri
Harda xeyrin varsa, ora vetendir.
Xalqın nalesine qulaqların kar,
Milletin içinde millete yadsan.
Derdden başımıza yağdı yağışlar,
Seni islatmadı, derdden azadsan.
Bir qırıq deymedi xeyrin özgeye
Quru ağacdan da meyve dermisen.
Xeyrinin gözüyle baxdın her şeye
Dünyanı cibine yerleşdirmisen.
Qışın çovğunu da sene yaz gelir
eger menfeetin var ise bundan.
Xeyrinden özge şey sene vız gelir
Araz açığından, Kür topuğundan.
Heç deme, dünyada dünyada kenar
Zamanın çölünde yaşayan da var...
Iki kor
Bir kor tanıyıram, gözü korsa da, özü kor deyil.
Bezen qem odunda qovrulursa da,
Ağlına, hissine o nankor deyil.
Geceli-gündüzlü yazır, oxuyur,
Ağlınm gözüyle o görür, duyur.
Ancaq... biri de var... kor deyilse de,
gözü görmeyir.
Dostu göz önünde öldürülse de,
görmedim deyir...
Yaxşıya ortaqdır, yamanı görmür,
O, saata baxır, zamanı görmür.
Fikrini, hissini ucadan demez,
bezen gördüyünü görmek istemez.
Gözleri görmeyen kor deyil hele,
Görmek istemeyen kordur, deyerdim.
Bele müqevvaya, bele cahile
Heyatın özü de gordur, deyerdim.
Bir kor tanıyıram, gözü korsa da, özü kor deyil.
Bezen qem odunda qovrulursa da,
Ağlına, hissine o nankor deyil.
Geceli-gündüzlü yazır, oxuyur,
Ağlınm gözüyle o görür, duyur.
Ancaq... biri de var... kor deyilse de,
gözü görmeyir.
Dostu göz önünde öldürülse de,
görmedim deyir...
Yaxşıya ortaqdır, yamanı görmür,
O, saata baxır, zamanı görmür.
Fikrini, hissini ucadan demez,
bezen gördüyünü görmek istemez.
Gözleri görmeyen kor deyil hele,
Görmek istemeyen kordur, deyerdim.
Bele müqevvaya, bele cahile
Heyatın özü de gordur, deyerdim.
Хороший поэт. Был когда то. Не забывайте помянуть и поэму "Гюлюстан". Ведь в далеких 60х годах он осмелился написать о разделе нашей Родины между Ираном и Россией....
QUOTE(Фархад @ Jan 13 2006, 10:29 PM)
Хороший поэт. Был когда то. Не забывайте помянуть и поэму "Гюлюстан". Ведь в далеких 60х годах он осмелился написать о разделе нашей Родины между Ираном и Россией....
Да, великий поэт. На днях дорвалась все-таки до его книги.
в инете нашла сайт http://www.vahabzade.net/index.html
QUOTE(Xrushbeyli @ Jan 23 2006, 06:40 PM)
но увы на этом сайте только список книг. если найдете цифровой вариант его книг напишите тут плз.
Ни кому не может понадобиться список книг, и автобиография?
Если будет цифровой вариант обязательно размещу
QUOTE(Xrushbeyli @ Jan 23 2006, 06:51 PM)
конечно кому то понадобится список книг.
иногда на этом сайте читаю его стихи. все ок
Например писателя Анара книги как то читал в интернете но Bextiyara Vahabzade найти трудно.
Может, если книги будут я замучу его сайт на народе.
Только были бы книжки, а остальное я сделаю!
Уважаемые форумчане.
19 февраля 2006 года (воскресенье) в 17:00 состоится вечер, посвященный творчеству Бахтияра Вахабзаде в театре Жар-Птица по адресу: ул. Стромынка, д. 3. (м. Сокольники - 3 мин. пешком)
Вход свободный
19 февраля 2006 года (воскресенье) в 17:00 состоится вечер, посвященный творчеству Бахтияра Вахабзаде в театре Жар-Птица по адресу: ул. Стромынка, д. 3. (м. Сокольники - 3 мин. пешком)
Вход свободный
QUOTE(Agunka @ Feb 15 2006, 07:49 PM)
Уважаемые форумчане.
19 февраля 2006 года (воскресенье) в 17:00 состоится вечер, посвященный творчеству Бахтияра Вахабзаде в театре Жар-Птица по адресу: ул. Стромынка, д. 3. (м. Сокольники - 3 мин. пешком)
Вход свободный
Agunka
спасибо за инфу
На мой взгляд, вечер удался.
В программе вечера приняли участие:
Тофик Меликов - доктор филологических наук, профессор, председатель общества ОДЖАГ
Насиб Наби оглу - поэт, член Союза писателей РФ,
Гасым Керимов - профессор, теолог.
Васиф Керимов - секретарь Меджлиса "Шахрияр"
Джафар Гасанов - вице-президент Союза азербайджанцев мира
Рамиз Абуталыбов - вице-президент ВАК
Сабир Абдулла - поэт
Учащиеся школы с азербайджанским этнокомпонентом №157 под руководством Севиль-ханум
Музыкальное сопровождение вела композитор Наиба Эльхан кызы.
Также на слова Бахтияра Вахабзаде были исполнены песни Лейлой Гусейновой, Айбениз Мехтиевой и Севиндж Бабаевой.
Попурри стихов Бахтияра Вахабзаде в переводе на русский язык исполнили артисты театра "Жар-Птица"
Организаторы вечера: Мардан Фейзуллаев, Джафарсадыг Аббасов
В программе вечера приняли участие:
Тофик Меликов - доктор филологических наук, профессор, председатель общества ОДЖАГ
Насиб Наби оглу - поэт, член Союза писателей РФ,
Гасым Керимов - профессор, теолог.
Васиф Керимов - секретарь Меджлиса "Шахрияр"
Джафар Гасанов - вице-президент Союза азербайджанцев мира
Рамиз Абуталыбов - вице-президент ВАК
Сабир Абдулла - поэт
Учащиеся школы с азербайджанским этнокомпонентом №157 под руководством Севиль-ханум
Музыкальное сопровождение вела композитор Наиба Эльхан кызы.
Также на слова Бахтияра Вахабзаде были исполнены песни Лейлой Гусейновой, Айбениз Мехтиевой и Севиндж Бабаевой.
Попурри стихов Бахтияра Вахабзаде в переводе на русский язык исполнили артисты театра "Жар-Птица"
Организаторы вечера: Мардан Фейзуллаев, Джафарсадыг Аббасов
Спасибо за фотографии.
Только комментарии там неверно указаны. Организаторами мероприятия были Мардан Фейзуллаев и Джафарсадыг Аббасов, Тофик Меликов же был гостем мероприятия. Уважаемым гостем, но не организатором.
Только комментарии там неверно указаны. Организаторами мероприятия были Мардан Фейзуллаев и Джафарсадыг Аббасов, Тофик Меликов же был гостем мероприятия. Уважаемым гостем, но не организатором.
Это текстовая версия — только основной контент. Для просмотра полной версии этой страницы, пожалуйста, нажмите сюда.